Jak wiadomo wszystko co istnieje we wszechświecie, poddane jest
określonym regułom. To prawa matematyczne, a nie los czy
zbieg okoliczności regulują ruchy planet, kolejność pór roku
lub strukturę ciał fizycznych. znajomość tych praw umożliwia
naukowcom przewidywanie pewnych wydarzeń. Dzięki temu, na
przykład astronom jest w stanie zapowiedzieć pojawienie się
komety, wystąpienie zjawiska zaćmienia słońca, albo
precyzyjnie wyliczyć występowanie pełni księżyca. Można więc
powiedzieć, że całym światem rządzą liczby. A skoro tak jest
to nasuwa się wniosek, że takie same prawa natury oddziałują
na istoty ludzkie.
To właśnie numerologia zajmuje się wprowadzaniem praw
matematycznych do rodzaju ludzkiego oraz interpretowania
tych liczb, które mają wpływ na charakter poszczególnych
jednostek. Już w starożytnym Egipcie przywiązywano dużą wagę
do znaczenia liczb. wykorzystywano je do przepowiadania
przyszłości, jednak to głównie Grekom i Hebrajczykom,
powstały podwaliny współczesnej numerologii.
Gra liczb
Nauczyciele duchowych tradycji łączyli podstawowe pojęcia w
układy liczbowe, być może dlatego, że pomaga to umysłowi
dokładniej zapamiętać znaki. trudno powiedzieć dlaczego
tworzyli takie, a nie inne uszeregowania liczbowe, niemniej
należy stwierdzić, że w kontekście całej ich kosmologii
nabierały one istotnego znaczenia
Żydzi
- już za czasów Mojżesza przejawiali upodobanie do
symboliki liczb. Pierwszą księgę Tory - Genesis, rozpoczyna
opowieść o stworzeniu świata w ciągu siedmiu dni. W tej
samej księdze mowa o tym jak Bóg nakazuje Noemu, by
przygotował się do potopu, zbudował Arkę i zgromadził na
niej po siedem stworzeń wszelkich gatunków. W dalszej części
Genesis opowiada o tym, jak Abraham ofiarował Abimelechowi
siedem jagniąt i obaj zawarli przymierze. I jak Egipt
doświadczył siedmiu lat bogactwa i siedmiu lat ubóstwa.
Liczba siedem nieustannie powtarza się w Biblii, podobnie
jak liczby cztery i trzy. W sensie symbolicznym cztery
oznacza ziemię 9cztery strony świata), a trzy oznacza niebo.
Siedem, które jest sumą czterech i trzech oznacza pełnię
czyli całość. Czwarta księga Starego testamentu nosi nazwę
"Księga Liczb". Upodobanie Żydów do układów liczbowych i do
liczb symbolicznych, najsilniej przejawiło się w Kabale,
mistycznej tradycji Judaizmu. Do najbardziej znaczących
układów i symboli należą: Dziesięć Sefiroth Kabalistycznego
Drzewa, trzydzieści dwie tajemne drogi i siedemdziesiąt dwie
potrójne litery tworzące magiczne, wszechmocne imię Boga
(wypowiedział je ponoć Mojżesz, gdy chciał sprawić by Morze
Czerwone rozstąpiło się przed plemionami hebrajskimi
uciekającymi z Egiptu). Każda litera alfabetu hebrajskiego
posiada również wartość liczbową, stąd całą Torę (pierwszych
pięć ksiąg Starego testamentu) można przełożyć na język
liczb. Niektórzy uważają, że liczby ujawniają ukryty kod
Tory: Przesłanie Boga dla Żydów.
W Chrześcijaństwie
- pisarze ewangeliczni niechętnie
oddawali się grze w liczby. Nie mniej preferowali liczbę
siedem i jej krotności. Można wspomnieć o siedmiu bochenkach
chleba dla 4000 ludzi, siedemdziesięciu siedmiu razach, gdy
Chrześcijanin powinien wybaczyć bliźniemu, siedmiu braciach
którzy poślubili siedem kobiet. Tendencja do liczbowych
przyporządkowań znalazła w Chrześcijaństwie najpełniejszy
wyraz w "Księdze Objawienia". Dzieło to przepełnione
symboliką liczb, w większości nieczytelną, wywoływało mniej
lub bardziej spektakularne komentarze. I znów wybija się
liczba siedem: siedem duchów przed tronem Boga, siedem
gwiazd, siedem złotych lichtarzy, siedem lamp przed tronem,
siedem pieczęci. Najczęściej powtarzającą się symboliczną
liczbą jest sześćset sześćdziesiąt sześć, która oznacza
Bestię. Uważano, że odnosi się ona do Nerona, ale
przypisywano ją też Stalinowi, Hitlerowi, Mussoliniemu.
Brytyjski okultysta Aliester Crowley z dumą przypisywał to miano sobie.
Islam
- trzecia wielka religia Bliskiego Wschodu, także
uprzywilejowuje pewne liczby i ich układy, zwłaszcza
uszeregowania piątkowe. Jest więc pięć filarów muzułmańskiej
wiary i rytualne modły odprawiane pięć razy dziennie.
Niektóre muzułmańskie szkoły myślenia mówią o pięciu
Świętych, co być może odzwierciedla pięciu członków rodziny
Mahometa. Sam Mahomet uważany jest za piątego i ostatniego prawodawcę.
Dla Muzułmanów liczba siedem ma również szczególne
znaczenie, zwłaszcza dla mistyków Sufich. Pobożni pielgrzymi
muszą krążyć wokół Kaaby w Mekce przez siedem dni i podczas
pielgrzymki wykrzykiwać po siedmiokroć Allach akbar (Bóg
jest Wielki), a także po trzykroć obrzucić Diabła siedmioma
kamieniami. Muzułmańska tradycja mówi ponad to o siedmiu
grzechach głównych i o siedmiu wewnętrznych aspektach Koranu.
Buddyjskie
- źródła także uprzywilejowują kategorie liczbowe.
Najważniejsze uszeregowania stworzył sam Budda - trzy typy
cierpienia (cierpienie wyrastające z bólu, ze zmiany oraz z
przyczyn duchowych) - cztery szlachetne prawdy (egzystencja
jako cierpienie, pragnienie jako przyczyna wszelkiego
cierpienia, eliminacja cierpienia poprzez przezwyciężenie
pragnienia oraz ośmiostopniowa ścieżka jako metoda
przezwyciężenia cierpienia) - pięć kategorii zachłanności
(ciało, uczucie, postrzeganie, poznanie i świadomość.) -
sześć organów zmysłów (pięć zmysłów i umysł).
Gra liczb posiada jeszcze jeden aspekt. Od niepamiętnych
czasów ludzkość usiłowała nadać sens zmianie, przemijaniu
rzeczy - czyli temu, co nazywamy czasem.
Majów
- na przykład tak bardzo absorbowały rytmy czasu, że
uznali za konieczne zastosowanie pięciu kalendarzy, z
których każdy ujmował inny aspekt kosmicznego modelu,
urzeczywistniający się w historii człowieka. Tak więc
starając się uchwycić działanie kosmicznego zegara,
starożytni wytworzyli jedyne w swoim rodzaju zestawy liczb -
manwantaras, jugas, kalpasi i inne wielkie cykle, jak i
również kalendarze roczne.
Szukając miary, porządku wszystkich rzeczy człowiek
spoglądał ku niebu. Tam bowiem siła porządkująca wszechświat
objawiła swe działanie w regularnym obiegu Słońca, Księżyca
w okresowym pojawianiu się planet i gwiazdozbiorów. Ziemia
reguluje te ruchy cyklicznym następstwem dnia i nocy, lata i
zimy, przypływów i odpływów. Ludzie uznali to za Boski
porządek niebiańskiego i ziemskiego bytu.
Matematyczne ujęcie cyklicznych zmian pozwoliło sprowadzić
je do stosunków liczbowych i przedstawić za pomącą liczb.
Liczba stała się w ten sposób pieczęcią najwyższych
tajemnic. Magia liczb uważana jest za jedną z najstarszych form okultyzmu.
Istnieją różne systemy numerologiczne. I chociaż istnieją
pewne historyczne różnice między poszczególnymi systemami, w
większości oparte są na teorii greckiego matematyka i
filozofa - Pitagorasa. System Pitagorasa opiera się głównie
na dziewięciu liczbach podstawowych reprezentowanych przez
cyfry od 1 do 9 włącznie. Cyfra 0 jaka występuje w liczbie
10, nie ma żadnego znaczenia i dlatego nie jest brana pod uwagę.
1. - Jednostka albo Monada
wyrażana przez cyfrę 1, symbolizuje Boga wszechmogącego,
jedność boskich decyzji, początek wszechrzeczy, jedność Boga w jego
nieograniczoności. Reprezentuje szczyt lub punkt najwyżej
położony, środek kręgu, centrum wszechświata. Uniwersalnym
symbolem, który przekazuje tę idee, jest punkt otoczony
kręgiem. Ponieważ Bóg kojarzy się zwykle z męską postacią, a
ponad to wierzenia podają, że osobnik rodzaju męskiego
został pierwszy stworzony, Monada jest zwykle kojarzona z płcią męską.
2. - Dwoistość, liczba 2 albo Dwójka
jak nazywali ją pitagorejczycy, reprezentuje zarazem odmienność, jak i
równość lub sprawiedliwość. Idea odmienności bierze swój
początek z koncepcji dwóch przeciwieństw, takich jak noc i
dzień, dobro i zło, bogactwo i nędza, radość i cierpienie,
miłość i nienawiść. Równocześnie jednak, ze względu na
sprawiedliwość i równość, należy zawsze poznać obie strony
zagadnienia, a biorąc pod uwagę takie zjawiska jak
braterstwo czy miłość, absolutnie konieczna jest obecność
dwóch osób. A zatem dwójka oznacza także równowagę,
harmonię, ugodę, współczucie i wrażliwość. Dwa punkty
połączone linią stanowić będą jej dwa końce i dlatego linia
jest symbolem dwoistości. Cyfra dwa, jako następująca
bezpośrednio po Monadzie, kojarzona jest raczej z kobietą niż mężczyzną.
3. - Potrójność, liczba 3 albo Trójka
poczytywana była przez wielu starożytnych filozofów za doskonałą.
Pitagorejczycy wierzyli w istnienie trzech światów - Niższego, Wyższego,
Najwyższego, a uczniowie Sokratesa i Platona wyznawali trzy
wielkie zasady: Materię, Ideę, Boga. Za trzy wspaniałe
zalety niezbędne do szczęśliwego pożycia małżeńskiego
uważano: sprawiedliwość, hart ducha i rozwagę.
Najważniejszym przykładem Trójki w religii chrześcijańskiej
jest Trójca Święta. Pismo Święte mówi też o trzech mędrcach
ze wschodu, którzy przynoszą dary, o trzech archaniołach i
trzech cnotach. Także pogańskie religie wyróżniają trójkę.
Przestrzeń to nieskończony, nieograniczony obszar
trójwymiarowy, a trzy stany czasowe to przeszłość,
teraźniejszość i przyszłość. Istnieją trzy stany materii -
stały, płynny i gazowy. Trójka reprezentuje pojmowanie i
spełnianie, a jej symbolem jest trójkąt - figura utworzona z
połączenia trzech punktów. Podobnie jak liczba 1, trójka
uznawana jest za męską liczbę.
4. - Kwaternion, liczba 4 albo Czwórka
często w starożytności uznawano ją za symbol prawdy. Grecy traktowali
ją jako korzeń wszechrzeczy, ponieważ reprezentowała cztery
żywioły: ogień, powietrze, ziemię, wodę. Pitagoras odwoływał
się czasem do czwórki, albo czterech świętych liter jako
do najwyższego Boga starożytnych Greków-Zeusa. Za cztery
nauki wyzwolone uznawano astronomię, geometrię, muzykę i
arytmetykę. Głoszono, że człowiek posiada cztery atrybuty -
umysł, wiedzę, osąd i rozsądek. Akceptowano istnienie
czterech etapów -śmierci, osądu, piekła, niebios. Są cztery
strony świata i cztery pory roku. Czwórkę symbolizuje
kwadrat, o którym można powiedzieć iż jest wzorem stałości i realizmu.
5. - Pięciokrotność, liczba 5, albo Piątka
uznawana była przez uczniów Pitagorasa, jak również przez filozofów
żydowskich i arabskich za symbol zdrowia. Egipcjanie
twierdzili ,że jest to znak pomyślności. Powszechnie jednak
sądzono, że Piątka to symbol małżeństwa, płodności i
rozmnażania się. Przypuszczalnie brało się to stąd, że
piątka powstała ze związku 3 i 2, liczby męskiej i żeńskiej.
W wielu religiach pogańskich modlono się do pięciu Bogów,
prosząc o dobre żony. Mahometanizm nakazuje pięć religijnych
powinności - modlitwę, post, oczyszczenie, jałmużnę i pielgrzymkę do Mekki.
Człowiek posiada pięć zmysłów - wzrok, słuch, węch, dotyk i
smak, a także pięć palców u każdej ręki i nogi.
Geometrycznym wyobrażeniem piątki jest regularna, płaska,
pięcioboczna figura albo piramida. Pojawia się też w postaci
pięcioramiennej gwiazdy, będącej jedną z form gwiazdy Salomona.
6. - Sześciokąt, liczba 6, albo Szóstka
znajduje swój geometryczny obraz w sześciobocznej, regularnej figurze.
Bywa też przedstawiana jako dwa przecinające się trójkąty,
znane jako Gwiazda Salomona. Dla Żydów szóstka jest liczbą
świętą, jako że świat został stworzony w ciągu sześciu dni.
Ludy pogańskie zaopatrywały się w amulet w kształcie
podwójnego trójkąta, mającego za zadanie odstraszanie złych
duchów. Liczne przykłady sześciokątności znajdujemy także w
przyrodzie np: obserwując kształt kryształów. Podsumowując,
Szóstkę uważano zawsze za jedną z najszczęśliwszych liczb
jako że reprezentuje doskonałą harmonię i skończone dzieło.
7. - Siedmiokrotność, liczba 7, albo Siódemka
jest najciekawszą i najbardziej tajemniczą pośród liczb
podstawowych. Pitagorejczycy darzyli ją szczególną czcią
jako najwyższą całkowitą liczbę podstawową, niepodzielną
przez żadną inną z wyjątkiem 1. Dla Greków i Rzymian była
symbolem pomyślności związanym z okresowymi zmianami faz
księżyca. Z kolei starożytni filozofowie przypisywali jej
szczególne własności opieki i władzy nad światem, poprzez
oddziaływanie siedmiu planet. Siedem nut w muzyce dało
początek filozofii "harmonii ciał niebieskich" i
przedstawianiu wszechświata jako bezkresnej muzycznej gamy.
W niektórych religiach, Siódemka cieszyła się wielkim
poważaniem. Goci, wierzyli w siedmiu bogów, a Chaldejczycy w
siedem światów: Mahometanie mają siedem niebios i siedem
piekieł; siedem stopni wtajemniczenia przewidywały różne
wschodnie obrządki. Również Biblia obfituje w siódemki.
Siódmy dzień tygodnia jest dniem świętym jako, że tego dnia
Bóg odpoczywał po stworzeniu świata. Siódemka powszechnie
uznawana jest za liczbę szczęśliwą i magiczną.
8. - Ośmiościan, liczba 8, albo Ósemka
darzona była wielkim szacunkiem w starożytnym Egipcie, gdzie
tradycyjnie do każdej łodzi biorącej udział w świętej procesji po Nilu w
siadało po osiem osób. Starożytni matematycy uznawali Ósemkę
za pierwszy sześcian, który ma sześć ścianek i osiem kątów i
symbolizuje realizm i siłę. Jako najwyższa, parzysta liczba
podstawowa stanowi ostateczny symbol równowagi.
9. - Dziewięciokąt, liczba 9, albo Dziewiątka
przez wielu starożytnych traktowana była jako Doskonałość i Jedność, a
także wolność. Tę ostatnią cechę kojarzono z nią w związku z
pewnymi możliwościami zastosowań w matematyce. Jeżeli liczbę
9 pomnożymy przez jakąkolwiek liczbę jednocyfrową, to po
dodaniu do siebie obu cyfr iloczynu zawsze uzyskamy 9. Na
przykład: 9x3=27=2+7=9 ; 9x9=81=8+1=9 ; 9x5=45=4+5=9 i tak
dalej. Podobnie, jeśli zsumujemy liczby od 1 do 9 włącznie
to otrzymamy 45, co po dodaniu 4 do 5 daje 9 np:
9,18,27,36,45,54,63,72 i81 - to suma wyniesie 405, a
4=0=5=9. Istnieją jeszcze inne przykłady potwierdzające tę
szczególną właściwość liczby 9. Dziewiątka jest wolna od
ograniczeń. Jest jednością, ponieważ łączy w jedno wszystkie
inne liczby podstawowe, A Doskonałością, bo dziewięć
miesięcy to przed urodzeniowy okres życia dziecka.
W starożytnym Rzymie na dni targowe mówiono novendinae,
ponieważ przypadały na każdy kolejny dziewiąty dzień, Hydra,
mitologiczny potwór miała dziewięć głów. Styks okrążał
piekło dziewięć razy, wróżbici w zamierzchłych czasach
rysowali magiczny krąg o średnicy dziewięciu stóp i
przywoływali duchy zmarłych.
Wróćmy jednak do źródeł numerologii. Jak powszechnie
wiadomo, Pitagoras stworzył koncepcję opartą na
stwierdzeniu, że liczby posiadają pewną magnetyczną siłę,
oddziałującą na osobowość i zachowanie człowieka. Początkowo
jego teoria znana była jedynie nielicznym, głównie w krajach Orientu.
Dziś naszą wiedzę na ten temat znacznie wzbogaciły odkrycia
takich naukowców jak dr.Jordan z instytutu Nauk
Numerologicznych w Kalifornii, a także licznych badaczy -
numerologów angielskich i amerykańskich. Numerologia została
powszechnie uznana jako odrębna dziedzina wiedzy, a jej
praktyczne zastosowanie pozwala w dokładny i trafny sposób
określić charakter, osobowość, a nawet przeznaczenie danej osoby.
Należy jednak stwierdzić, że numerologia nie ma wpływu na
losowania w grach loteryjnych lub przy wyborze koni
wyścigowych, ponieważ w tych przypadkach numerowanie czy
nadawanie nazw ma charakter całkowicie sztuczny i pozbawione
jest jakiegokolwiek znaczenia. Działające wtedy prawo
przypadku jak dotąd, pozostaje absolutną tajemnicą umysłu
ludzkiego. Gdyby zostało rozszyfrowane, byłby to koniec
wszelkich form hazardu. Nie ma mowy o loterii czy grze
losowej w sytuacji, gdy z góry wiadomo, który numer wygra.
Podstawą numerologii jest wiara, że liczby, szczególnie
główne od 1 do 9 posiadają wpływ na każdy aspekt naszego
życia i osobowości. Każdy z nas ma takie liczby, które
odnoszą się do istotnych wydarzeń w życiu. Najważniejsze są
liczby związane z narodzeniem i imieniem. cdn...
TAROT ONLINE - PORADŹ SIĘ WRÓŻKI - POZNAJ SWOJĄ PRZYSZŁOŚĆ - POSTAW KARTY TAROT
Numerologia miłości. Kategoria liczb. Prognozowanie z liczb. Analiza predyspozycji. Wibracje z konkretnych liczb. Wiedza numerologiczna. Według numerologii. Data urodzenia i wróżba. Alfabet numerologiczny. Życiowa liczba.
Copyright by bo_ti 2004. All rights reserved. Ezoteryka: